آسمان مال من است از فرزانه شیدا

 

آسمان مال من است

هر کجا هم باشم ..آسمان مال من است..

گر که رنگش آبی

گر که گریان و پراز ابر غم است

گر به هنگام غروب ...نیلی و نارنجی

آسمان مال من است!

...

ترسم آن است ببینم یکروز ...

دل من با من نیست

و ندانم که دگر عشق کجاست

و ببینم روحم

در قفس زندانی ست..

و ببینم در باغ ...آن گل پر پر سرخ

تن ویران من است

و دگر یاری نیست

وببینم که حقیقت ز در باغ گریخت

تا سوالش نکنیم!!!

...

آسمان مال من است

که مرا در شب پرواز شناخت

و مرا خوار نکرد

تا که شاعر باشم

و به هر واژه زبانم آزاد

وبه احساس دلم بالی داد

تاکه آزاده گیم... در یابم

و به عریانی روح

(رنگ زیبائی )را (آسمانی) بینم

رنگ آبی امید!

رنگ آبی امید!

17 فروردین 1385

ف.شــیدا

 

دیوان اشعار:

 

http://fsheidaaa.blogfa.com/