سروده ائی از: فرزانه شیدا

 

نه قدرم  را تو  دانستی 

               نه من  قدر تو  دانستم

ولی با   رفتن  از کویت 

             به  رنج و غصه پیوستم  

   ندانستم    که   هجرانت    

         مرا  ا  ز پا  در  اندازد

  کنون  نومیدم  از دنیا   

         چو  آخررفتی از   دستم

دلم خواهد ز عمق دل

       بریزم  اشک   سوزانی

چرا من با چنین شوری

         بدین حد بر تو دل بستم؟

ز درد  سینه  میسوزم  

     ولی  با تو   زدل   گویم

که من در قلب خود جانا

        همیشه عاشقت هستم!!!!

   همیشه عاشقت هستــم!!!

ف.شیدا

 

عشق

عشق خود را پس گرفتی..  من نفهمیدم چرا!!!

ترک ما کردی  ورفتی...  من نفهمیدم  چرا!!!

آز دلم ؛اسان گذشتی...  من نفهمیدم   چرا!!!

چونگه رفتی برنگشتی...من نفهمیدم  چرا!!!

با دلم هرگز نگفتی    من چه کردم بی وفا؟!

رو گرفتی  وتو رفتی     همچو  یک  ناآشنا

عشق تو اما  بدل       هرگز نشد ازمن جدا

تا ابد تا زنده هستم         من ترا خواهم ترا

تا ابد تا زنده هستم         دوست میدارم   ترا

1375

ف.شیدا