ظاهر و سیرت

 

 

ظاهر و سیرت زشتی و زیبایی ظاهری صفاتی هستند که بر اختیار انسان تاثیر می گذارند . مثلا انسان تمایل ندارد با یک فرد که نصف صورتش سوخته ارتباط برقرار کند . اما این تاثیر فقط در برخورد اول است . مثلا اگر پی ببرد که او یک نویسنده یا شاعر بزرگ است به راحتی سوختگی صورت او را فراموش می کند وبا اشتیاق و تمایل با او ارتباط برقرار می کند . پس زشتی و زیبایی در برخورد اول و فقط برای بار اول تاثیر می گذارند. آنچه مهم است سیرت انسان هاست . در همان شخص نویسنده این سیرت او بود که بر ظاهر او فایق آمد . اما انسان هایی شایسته ستایش می شوند که اختیارش را در همان بار اول یا در برخورد با تمام افرادی که از زیبایی کم بهره اند، به دست احساسشان ندهند.چه مشهور باشد و چه انسان متوسطی باسد . چون احساس هیج تمایلی برای دوستی با انسان های زشت رو ندارد . آنچه که انجام می دهیم و می اندیشیم را سیرت گویند . و آنچه که باقی می ماند سیرت انسانهاست ، چرا که ظاهر زشت و زیبا فقط برای مدت کوتاهی باقی می مانند . مثلا فکر نکنم در قرن ما کسی از زیبایی حافظ حرفی بزند ، یا چه بسیار نویسندگان و موسیقیدانان که چهره زیبایی نداشتند اما مشهور و ماندگار شدند . اما شما کدامیک از زیبا رویان را می شناسید که در تاریخ نامش باقی مانده باشد . پس زیبایی برای مدت کوتاهی برای چشم های افراد مادیست . از این رو می گویم مدت کوتاه که عمر 70 یا 80 ( کمی بیشتر یا کمتر ) را در برابر زندگی ابدی قرار میدهم . و گرنه برای انسان های مادی یک سال هم زمان طولانیست . همان طور که خداوند نیز وعده داده است ، در روز موعود ( حساب ) این روح انسان است که بر انگیخته می شود و مشمول بهشت و جهنم می شود . پس انسان به راحتی باسیرتی زیبا هم در دنیای مادی و هم روزگار ابدی می تواند سرش را بالا بگیرد . اگر به زشتی و زیبایی یک نگاه عمیق ترداشته باشیم ، بی بهره بودن از زیبایی را یک نعمت از سوی خداوند و زیبایی یک امتحان دایمی دنیوی است . زیرا کسی که از نازیبایی ((برخودار است)) کمتر در معرض خطاهای زیبایی قرار می گیرد و کسی که زیبا روست همیشه در معرض خطاست . این زمانی برایمان هضم می شود که به زندگی و هر آنچه در آن است یک نگاه غیر مادی داشته باشیم . انسان زیبا رو زمانی مورد دوستی خداست که همانند یوسف و مریم عفت پیشه کند و انسان نازیبا زمانی رستگار می شود که همیشه خداوند را شاکر باشد و هم در دنیا زمانی توفیق می یابد که برای هدفش تلاش کند و بداند چه در دنیا وچه در آخرت این سیرت است که بر ظاهر پیروز می شود . خداون تنها قاضی و دوست ماست و میزان نزدیکی به او هم تقوای ماست .

نوشته شده در چهار شنبه 21 فروردین 1387 - 01:17:17 ارسال از سعید ری را