مرز بودن
وقتی رسالت انسانی خود را می نگریم
به هیچ چیز نمیرسیم ، جز قانون انسانیت !!!
جدا از مرزهای اجتماعی /فرهنگی/ دینی
یا رنگ پوست و تفاوت زبانها!!!
ودر اینجاست که یگانگی آغاز میگردد
وتفاوتها کمرنگ گشته وهمبستگی های انسانی راه میگشاید
جدا از تمامی مرزهائی که آدمی برخود خویش نهاده است
و گاه به حکم معنویت خویش دیگری را نیز
بر دار می کشد!
امید روزی رسالت انسانی ما به نحو احسن انجام گیرد
تا تنها بیک نگاه یکدیگر را ببینم:من انسانم تو انسانی!!!
*****
افسوس که از قصه های دیروز
خاطره و حسرتی بیش
برجا نمانده است
کنون اما...
" دیروزها " برای امروز قصه میگویند
وامروز... فریاد ما ...
" فردا " را به تکانی سخت
خواهد انداخت..
آندم من کجای قصه خواهم بود
...تو درکجا؟!
آنروز ایا هستی من
این فانی روزگار بشری را
باز زندگی میکند؟!
یا فرتوتی زمان ودل
باز درکنج متروک قصه های دیروز
آه می کشد در تصویر دوباره ی خاطره ها
اما میدانم
فردا در تکانی سخت
خواهد لرزید
آندم که قلبها
لرزش واقعی خویش آغاز کنند
وزلزله احساسها
جهانی را... در آشوب
بودن خویش
لرزان قلبهائی سازد
که ماهیت بودن خویش را
باز پس میخواهند
تا دوباره اصالت خویش باز یابند
در فریادی که به قدرت خواهد گفت:
""" من اشرف مخلوقاتم """
مرزهایم ، مرزانسانیتی ست
که رسالت خویش را
آغاز نموده است!
قانون من
مرزی جز انسانیت نمی شناسد
و بیراهه های مصوّبه و تبصره ها
بیک کلام بیشتر ختم نمیگردد
"" من انسانم!!!""
از : فـرزانه شــیدا
Farzaneh Sheida
سه شنبه 3 اردیبهشت 1387