آسمان مال من است
هر کجا هم باشم ..آسمان مال من است..
گر که رنگش آبی
گر که گریان و پراز ابر غم است
گر به هنگام غروب ...نیلی و نارنجی
آسمان مال من است!
...
ترسم آن است ببینم یکروز ...
دل من با من نیست
و ندانم که دگر عشق کجاست
و ببینم روحم
در قفس زندانی ست..
و ببینم در باغ ...آن گل پر پر سرخ
تن ویران من است
و دگر یاری نیست
وببینم که حقیقت ز در باغ گریخت
تا سوالش نکنیم!!!
...
آسمان مال من است
که مرا در شب پرواز شناخت
و مرا خوار نکرد
تا که شاعر باشم
و به هر واژه زبانم آزاد
وبه احساس دلم بالی داد
تاکه آزاده گیم... در یابم
و به عریانی روح
(رنگ زیبائی )را (آسمانی) بینم
رنگ آبی امید!
رنگ آبی امید!
17 فروردین 1385
ف.شــیدا
هر کجا هم باشم ..آسمان مال من است..
گر که رنگش آبی
گر که گریان و پراز ابر غم است
گر به هنگام غروب ...نیلی و نارنجی
آسمان مال من است!
...
ترسم آن است ببینم یکروز ...
دل من با من نیست
و ندانم که دگر عشق کجاست
و ببینم روحم
در قفس زندانی ست..
و ببینم در باغ ...آن گل پر پر سرخ
تن ویران من است
و دگر یاری نیست
وببینم که حقیقت ز در باغ گریخت
تا سوالش نکنیم!!!
...
آسمان مال من است
که مرا در شب پرواز شناخت
و مرا خوار نکرد
تا که شاعر باشم
و به هر واژه زبانم آزاد
وبه احساس دلم بالی داد
تاکه آزاده گیم... در یابم
و به عریانی روح
(رنگ زیبائی )را (آسمانی) بینم
رنگ آبی امید!
رنگ آبی امید!
17 فروردین 1385
ف.شــیدا
دیوان اشعار: