لالا گل پونه ، دل از غمها به زندونه برای عاشقی کردن، تواین دنیای ویرونه دیگه شوقی نمیمونه دیگه شوقی نمیمونه لالا گل سرخم ، نمونده سرخی رخ هم نه شرم از بی وفائی ها ، نه حُجّبی بر رخ وگونه تو دنیای تباهی ها ، دل هر آدمی خونه دل هر آدمی خونه! لالا گل سوسن ، توُ این دنیا، تُواین برزن تمومه قصه ها مردن ، دلااز بسکه حیرونه... دیگه آوای هر قلبی ، چه غمگینه چه محزونه! لا لا شقایقها ، امید قلب عاشقها توُ این دنیای دیوُنه ،دل عاشق چه پنهونه سکوتش گریه ی قلبه ، همش درخود پریشونه همش درخود پریشونه ! لالا گل یاسم ، نسیم عطر احساسم توُ دنیای غم و ماتم ، همه دلها چه داغونه! به شبها رهگذر درغم ، دیگه شعری نمیخونه دیگه شعری نمیخونه!
لالا گل خنده ، گل مادر که فرزنده برای خواب وآرومت ، دل مادر چه مجنونه همه شادی ورنج تو، تماما بر دل اونه تماما بر دل اونه!
لالا گل نازم، توئی در شعر و آوازم
به رسم زندگی روزی، توهم میری ازاین خونه
دل تو در کنار من ، فقط چندروزی مهمونه
فقط چندروزی مهمونه!
لالا گل عشقم ، نبینم در نگاهت غم به هر قطره به هر اشکت ، دلم با غم هراسونه دلم معنای بودن رو ، به لبخند تو میدونه به لبخند تو میدونه!
بخواب آروم لالا.. لالا ، تو دلبندم ، گل زیبا اگرچه زندگی سخته ، همه رنجش روی شونه لبات وقتی که می خنده ، برام دنیا چه آسونه برام دنیا چه آسونه! یکشنبه ۱۹ خرداد۱۳۸۷ سروده ی فــرزانه شـــیدا
تقدیم به دختر وپسرعزیزم(ف.شیدا)
|