تا به موفقیت رسید
یا حتی قدمی بهتر وتازه تر برداشت زیرا نومیدی حصار آدمیست
در راه های رفتن زندگی:
حسرت
گذارم نام خود یکباره ؛حسرت؛
که شاید آورم ؛غم ؛ را به غیرت
زحرمان گر بخود نامش گذارم
نباید "غم " شود حیران ز حیرت!
چنان آورده غم بر روزگارم
که دیگر روز وشب برخود ندارم
چنان امید من درهم شکسته
که در* نومیدی خود درحصارم
ز دنیاوجهان , حیرانم و مات
براین "بازندگی" هیهات ..هیهات!
که ناگه ... آنچنان روزم سیه شد
که منهم خود شدم جزئی ز امواّت!
گرفته آرزویم با جسارت
کمی ته مانده را غم کرده غارت!!
چنان روح ودلم در هم شکسته
که دل افتاده در رنج ومراّرت!
ولی نه....
ولی نه (* ازچه من از پا درافتم؟!)
چرا از * عزم خود اینگونه گفتم؟!
بباید دل شود , همچون نهالی
*که گوئی از دل *سنگی شکُفتم!*
بباید زنده باشم , پا بگیرم
نصیب خود زاین دنیا بگیرم!
نباید تن دهم .. .بر ناامیدی
نباید دیده از... فردا بگیرم
هنوزم در جهانم "زنده هستم"
هنوز از زندگی آکنده هستم!
به قلبی پر طپش در سینه *"هـــستـم"!*
"چنین" باید شدن در زندگانی
که بتوانی دراین دنیا بمانی!
*به شوقی زیستن , راه امید است*
"چنین " سرشاری از شور و جوانی
اول بهمن 1362 شنبه ف.شیدا
واینگونه باید بود تا کیهان وکائنات نیز باتو همقدم شده وترا یاری دهند
تا خود بسازیوزندگی خویش رابه رشد برسانی
*کیهان دارای ساختاری هدفمند است . این ساختار به آن پویایی بخشیده ،
و برآیندی شگرف ،در آن بر جای می گذارد . *ارد بزرگ
************
پایان این بخش از
* فرگرد آرمان*
از آرمان نامه اُرد بزرگ
ـــــــــــــــــــــــ
با آرزوی موفقیت یکایک شما عزیزان در هرجای کره خاکی که هستید
و خداوند یارتان باشد
بعد سوم-پایان بخش فرگرد آرمان/به قلم فرزانه شیدا
سه شنبه 27 مرداد 1388
(***توجه: بزودی بخش های دیگر *(آرمان نامه *)
در وب سایت زیر نشر خواهد گردید
تا دیداری دوباره بدرود