(*فلک جان!!!**)
فـــلک!!ای آنکه ســرتا پا ز رازی
به چـه چـیز خودت اینــگونه نــازی؟!
چـــرا با این ؛؛ نقاب ء زنــدگانی؛؛
گـــرفتی جــان انـــسان را ببــازی
بدلــها مـــرگ را اهــدا نمــائی
هــزاران ســـینه را درغــم گُدازی!!!
فـــلک! ای قــاتـل جـان های مــردم
بـرای کُشـتـنت ، داری جـــوازی؟!!
تـو آنکــس را که میـخواهد بمـیرد
ز مــرگــش دائـــما د راحــــترازی!!!
ولـی آنــرا را که دارد شـــوق بـودن
نــدادی هــرگــز اینــسان امــتیازی!
کٍـــشد هـرکـس ، تــنی افــتان وخــیزان
به پیــچی، در خـمی ، شــیبی ، فرازی
ونــامـــش را گـــذارد ؛؛ زنــدگانـــی ؛؛
چـه میــماند زآن ؟! جــز جــان ببــازی؟!!
نمـــی خــواهم خــدا در ســـرنوشــتم
ببـــخشد بر دلـــم عـــمر ء درازی
هـمین حــد هم بــسی ما را زیاد است
نــدارم مـن به غــمهایــت نیــازی!!!
خـــدا شــاید که شــوخیــش گرفته
که ایـن سـان آدمـی را داده بـــازی!!!
مرا مـهمان تو کــرده!!! چـه ظلمی!!!!
تُووُ روی خـوش ُُوُ مـهمان نوازی!!!!
تو برســـرکـــش دلء ناســــازگارم
عـذابی،غـصه ای، ســوزی، گــدازی!!!
ولــی با صد تاســـف با تو گـــویم
که بایــد مــدتی بــا مــن بــسازی!!!
فــلک جــانم !!! تـــو خوابــش ببیــنی
که بتـــوانی مــرا افــسرده ســــازی !!!
عـزیزم پنــبه از گـوش ات ،بــرون کن
که آهــستـه بــگویــم با تــو رازی:
بــــرای راحــــتی از شــّر شــــیدا
برو بنشـــین بـــروی جـانــمازی!!!
دعـا کن روزو شــب برعــرش یزدان
ز ؛ شـــیدا ؛ قـلب خود آسـوده سازی
وگرنه تا که هســتم د رجــهانـت
به پیـــچ ؛؛جــاده ء تـند هــرازی؛؛
زفـکرت جان من این را بُــرون کـــن
که میرقصم به هرآهنگ و ســازی!!!!
تاســـف میـخورم بر حـــال و روزت
چـــو باید مـــدتی با مـــن بـــــسازی!!!
فـــرزانـه شـــیدا
۲/۱۱/۱۳۶۲ یکشنبه بهمن ماه
بازنویسی : بهمن ماه ۱۳۸۶
