غم عـــشق -سروده ک‌فرزانه شیدا
 

مگر از عـــشق  نالیدن ،    کند دردی دوا از غم

 

بخواه از عشق معجونی, کند درد و غمی را , کم


من از عـــشقی نمینالم  !   دگر در خامُشی رفتم


دگر بلـــبل نمیگردم   ,   کنون یک سینه پر آهم


دگر این روز وشبها را ،  به اشـک  دیده میبینم


میانء  پرده ء  اشـــکی پ، گذر دارد  دلم هردم


مپرس از من چه میگوئی , سکوتم بّه ز فریاد است


میان ماندن ورفتن ,   گهی   همچون  پر کاهم


سکوتم گریه ها دارد وفریادی   پر از  بغضم


مرا اینگونه میخواهد   زمان ومردم  و عالم


سـروده ء‌فــرزانه شــیدا (ف.شیدا)


شنبه 25 آذر1385