سخنان بزرگان /ماهارا گاندی و دیگر بزرگان تاریخ

 سخنان بزرگان

 

 

 

ماهارا گاندی:

 

وظایف شخص نسبت به خود، به خانواده،

به وطن و به جهان از یکدیگر جدا و مستقل نیستند.

 نمی توان با زیان رساندن به خود یا خانواد خود

به وطن خویش خدمت کرد.

 به همین قرار نمی توان با زیان رساندن

 به جهان نیز به وطن خود خدمت کرد.(ماهارا گاندی)

خوشبختی:

هیوم :

خوشبختی پروانه است اگر او را دنبال کنید، ازشما می گریزد

 ولی اگر آرام بنشینید روی سر شما خواهد نشست .

مترلینگ :

خوشبختی بر سه اصل استوار است :

1- فراموش کردن گذشته

2- غنیمت شمردن حال

3- امیدوار بودن به آینده

ولتر :

خوشبختی خانوادگی طولانی ترین، محکم ترین و

 شیرین ترین خوشبختی هاست .

سامرست موام :

کمی عقل سلیم، اندکی اغماض و قدری خوش خلقی داشته باشید،

 آن وقت خواهید دید در این دنیا چقدر آسوده وخوشبخت اید .

لابرویر :

قلبهای پاک، هیچگاه راحتی و خوشی را به خود نخواهند دید،

 زیرا خوشی و راحتی خود را در راه اعتلا و ترقی دیگران فدا کرده اند .

رنان :

سعادت دیگران بخش مهمی از خوشبختی ماست .

مونتسکیو :

ما همیشه دیگران را بیش ازحدی که خوشبخت اند

 تصورمی کنیم .

بودا :

هیچ خوشبختی بزرگتر از آرامش فکری نیست .

هرشل :

یکی ازراههای خوشبختی این است که شخص نسبت

به کوچکترین نعمت ها شکرگذارباشیم .

اپیکتت :

برای خوشبختی یک راه بیشتر وجود ندارد و

 آن کاستن ازنگرانی درباره چیزهایی است که مافوق قدرت ما قرار گرفته اند .

بیکن :

باید برای خوشبخت زیستن ،

 موقعیت های مناسب ایجاد کنیم نه اینکه در انتظارآن بنشینیم .

برگ افتاد (خزان) شعری از فرزانه شیدا

 

برگ افتاد (خزان)

 

برگ افتاد ز آغوش درخت

 مرغکی پر زد و بر شاخه نشست

باد در برگ درختان پیچید  ...سیب سرخی در آب

در دل حوض سفید همچنان میرقصید

عکس خورشید چه لغزنده بر آب ... در گذر بود کنارش ابری

من ولی غرقه به یک برگ سفید ...  دیده بر دامن دفتر... بر جا

غرقه در صحبت دائم با دل

منو خودکار سیاه ... منو این برگ سفید

منو دنیائی حرف بارش اشک مداوم بر آن

لحظه ای خیره به روز پائیز

روز پائیز به همراهی باد ....در شتابی جدی

در جدا کردن هر برگ پس از برگ دگر

گوئیا قصد سفر داشت که زود ...  تا زمانی باقیست

فصل پائیزی خود را اینجا ....به هر آنکس که نگاهش میکرد

باز پس داده و اثبات کند ...که دگر پائیز است

و منو این  دفتر من .... بی هرآن پائیزی

فصل در فصل ....همه بودن را ..

در هرآن برگ پس از برگ دگر

قصه گفتیم و کسی گوش نکرد

و کسی نیز ندید ....که جهان دل ما ...در کجا برفی بود

 در کجا بارانی ...کی به پائیز رسید ....یا بهارانش را

در کجا سر میکرد  ... چه زمان طی میکرد !!!

مرحبا بر دل هر فصل جهان

که اگر آمد و رفت لااقل در نگه مردم دهر

همه جا دیده شد و نقشی داشت

در دل یک یک افراد جهان

آه و افسوس بما که... بدون اثری آمده مانده و آخر رفتیم 

ف.شیدا 1383 مهرماه