چای دم کرده

شعر و ادبیات -شاعرانه ها -متنوع از همه جا از همه چیز

چای دم کرده

شعر و ادبیات -شاعرانه ها -متنوع از همه جا از همه چیز

دلم فریاد میخواهد

 
 
میان حسرت  و  دیدار ...   میان  لحظه های تار
 

منم آن ماهی   دریا   ... و دنیا     مرغ  ماهیخوار
 

منم   دل کنده  از بودن  ...  دمی از  غم نیآسودن
 

کنارم سایه های دوست... ولی در بی کسی بودن!
 

نشان  عشق وشادی ها...   بدل همواره بس مبهم
 

به هر مهری ، سپردن دل...شکستن باز هم محکم!
 

دلم   فریاد   میخواهد   ...     میان دشت بی مهتاب
 

کمی آسودگی دیدن... دمی ...چندی ...زمان خواب
 

دلم سوزان وبس گریان ... رها گشته ز هر پیمان
 

ز زخم حیله و نیرنگ ...   دگر باره  دلی بی جان
 

مرا آغوش تنهائی ... یگانه می کشد در بر
 

مرا آخر به تنهائی  ...  برد در ؛؛خلوت آخر؛؛
 
 

در آن خلوتگه قبری ... که بر آن چشم گریان است
 

ولی تا بودی و هستی ... ز مردم دل پریشان است
 
 

نمیخواهم بریزد اشک ...بوقت مردنم چشمی
 
 

فقط یاد آورد روزی ...که داده بر دلم خشمی
 
 

نمیخواهم فراغم را... کسی با سوز دل خواند
 

که آندم را... که هستم من...  نیازم را نمیداند
 

دلم فریاد میخواهد...دلم فریاد میخواهد
 
 

ولی این خلوت شبها ...
 
 
 
مرا خاموش میدارد...مرا خاموش میدارد!!!
 


سروده فرزانه شیدا چهارشنبه 21 فروردین1387

بودن یا نبودن ...سوال این است؟!شعری از فرزانه شیدا

بودن یا نبودن !!!

 
گم می شوم در کوچه های گذر
 
وگام ها  آرام آرام قصه ء عبور را
 
در گوش شب زمزمه میکند!
 
صدائی نیست...نه  جز صدای جیرجیرکی
 
که ترانه خوان شب بود
 
وبیدار همیشگی!!!
 
وماه   گاه از پشت ابر
 
به لبخندی  همگام  راهم میشد
 
ستاره در چشمک های مداوم
 
حضور خویش به رخ میکشید
 
ومن گم کرده خویش
 
گم کرده راه
...
در میانه  حس  بودن یا نبودن
 
ماندن یا رفتن
 
جدول همیشگی زندگیم را
 
در ذهنی  بیقرار...حل میکنم!
 
حروف  و  واژه ها ی؛ بودن؛
 
 چه ناهمخوان وسر گردانند!!!
 
وجدول ذهن آشفته وبی جواب
 
مانده است!!
 
 بودن یا نبودن  را ... سوالی نیست!!!
 
میشود؛ بود؛ مگر... در نبودن های
 
احساس وعاطفه؟!
 
میتوان؛ نبود  مگر!؟
 
درطپش قلبی که  نا مراد
 
چشم دوخته بود...
 
 به امیدهای بی نصیب!
 
خیالهای بی حقیقت...
 
رویاهای دست نیافتنی...
 
آرزوهای.... بی هیچ تلاشی...
 
آشکارا  بی سرانجام !!!
 
 
میشد بود مگر؟!....میشد نبود مگر؟!
 
جدول احساس وذهن
 
 وروح واندیشه ام را قلمی دیگر باید !!!
 
احساسی تازه تر...!!!
 
به قلم : فرزانه شیدا
 
دوشنبه بیستم اسفند 1386